سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مدح و ولادت امام محمد باقر علیه‌السلام

شاعر : مجتبی روشن روان
نوع شعر : مدح و ولادت
وزن شعر : فعولن فعولن فعولن فعول
قالب شعر : ترکیب بند

وزیــده دوبـاره نـسـیـم رجـب            مرا خوانده حق در حریم رجب

دلـم را هـوائی خـوبـان نمـود            خـدای رئـوف و رحیـم رجب


خدایا کمک کن که با لطف تو            شوم بهره مند از نعـیـم رجب

نگـاهی بفـرما براین روسیـاه            بـه حـق نـگـار کـریـم رجـب

مناجاتی ام کن در این ماه نور

مـقـیـمـم بفرما به درگـاه نـور

مرا شوق یـاریست والا تـبار            امامی گـرامی و زهـرا تـبـار

من از ایـل مجـنـونم و دلـشده            و او از عـزیـزان لـیـلا تـبـار

کریمی ز نسل کـریمان عشق            و من عاشقی مست و شیدا تبار

نسب از دو سو فاطمی، حیدری            به قـربان این ماه غـوغا تبار

جـمـال جـمـیـلش بهشت عدن

دو جد گرامش حسین و حسن

تـعـلق ندارد به کس خـاطـرم            گــدای کـرمــخــانــۀ بــاقــرم

به لطـف خـداونـد زهـرائی ام            خدا را براین موهبت شاکـرم

به منصب نیازی مرا نیست؛ نیست            خوشم در حریـم علی شاعرم

اگرچه سـرودم غـزلـهـا ولـی            ز وصف علی زادگان قاصرم

قلم از نفـس ماند و یــارم نشد

حـریـف نگــاه نـگــارم نـشـد

سـلام ای علـوم خـدا را امیـن            پدر خـواندۀ علم، حق الیـقـیـن

اگـرچه ز نـسـل عـلـی آمـدی            مـحـمـدتـریـنی، مـحـمـدتریـن

چنان فـانی عـشق پـاکت شدم            ز سـرحـد مستی گـذشتم ببـین

مریض مریض تو عیسی مسیح            مـریـد مـریـد تو روح الامیـن

به قربان نازی که داری شما

و آغوش بـازی که داری شما

به روی اسیـرت نگـارا بخـند            بر این بیـنوا دیده ات را مبـند

نگاهی...که جاهلترین نوکرت            ز دریای علمت شود بهره مند

امیـر رسـولان به تـو داده دل            مـرا هم امـیـرا فکـندی به بند

حسن زاده ای و حسینی خصال            نگاهت قیامت... لبت کان قـند

چه گردد از آن لب شه ذوالمنن

کلامی خصوصی بگوئی به من

من امشب زچشم تو دم می زنم            به نـام نـگـاهـت قـلـم می زنـم

رجب آمده غرق شور و طرب            شرر بر دل و جان غم می زنم

سراپای من غرق لطف شماست            دم از حُسن صاحب کرم می زنم

کدامین سحـر می شود بنگـرم            کـنـار مــزارت قــدم می زنـم

ویا اینکه یک روز خوش بنگرم            سر قـبـر پـاکـت عـلم می زنم

ضریحی نداری ز بغض عدو            برای تو در دل حـرم می زنم

مـرا عــفـو کـن اگــر دلــبــرا            ز اوصاف تو حرف کم می زنم

تو بالائی و ما دراین قعر خاک

الا حضرت عشق روحی فداک

دلــم پُـر شـده از ولای شـمــا            سـرم خـاک پـای گـدای شـمـا

چه دارم به جز اینکه آقا فقط            بـگـویـم وجـودم فــدای شـمــا

چه می شد نصیب دل ما شود            نـسیـمی ز فـیـض دعـای شما

مبارک بود پیـش من مرهم و            غم و لطف زخم و شفای شما

شبـم را شما نور بـاران کـنید

مرا با نـظر اهـل ایـمان کـنید

نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما با توجه به وجود ضعف محتوایی در عدم رعایت شأن اهل بیت؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور حفظ بیشتر حرمت و شأن اهل بیت که مهمترین وظیفه هر مداح است؛ بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.



ضریحـی نداری نبـاشد غمت            برای تو در دل حـرم می زنم